Mijn naam is Waldemar, ik ben een Leonberger. Toen ik nog bij mijn broertjes en zusjes woonde was het altijd dolle pret. Maar op een zondag had ik een beetje pech. Ik kwam met mijn achterpootje tussen de deur en dat deed zo zeer. Toen kon ik alleen nog maar op drie pootjes lopen! Ik heb toen een prik gehad, en gelukkig kon ik toen na een week , met mijn nieuwe baasjes mee.

Dat was wel een beetje spannend maar Camilla was ook mee gekomen. Die past nog steeds heel goed op mij. Ik moest mee naar de dierenarts, die aan mijn pootje voelde en kreeg ik weer een prik. Toen om te zorgen dat ik niet ziek wordt. Nu heb ik al meer stempeltjes in mijn paspoort dan mijn baasjes, want als ik niet genoeg stempeltjes heb, mag ik niet mee op vakantie. Omdat mijn baasjes zich toch een beetje zorgen over mij maakten gingen zij met mij naar drs Aharon.

Daar moest ik buiten laten zien, hoe mooi ik kon lopen. Ik heb natuurlijk mijn beste beentje voorgezet. Toen mocht ik nog een keertje. Binnen werd ik aan alle kanten bevoeld, nu was alles dik in orde met mij, allemaal blij !

Daarna ben ik nog op cursus geweest, daar leer je van alles en er zijn allerlei leuke hondjes. Ik ben trouwens heel leergierig, ik lees ook boeken. Het liefst van het vrouwtje, intussen weet ik dat er voor honden niks aan is en doe ik dat ook niet meer.

Het is wel een lang verhaal geworden maar ik heb dan ook al best veel meegemaakt. Zo heb ik ook eens geprobeerd of ik op water kon lopen. Er lag een mooie groene laag kroos op, maar dat ging niet goed. Heeft de baas mij schoon gespoten en dat vond ik helemaal niet leuk. Nu stop ik er mee, een dikke hondenzoen van mij. Waldemar