Juli 2013 - Trinny en haar zus kwamen in oktober 2012 bij ons wonen. Beide zaten onder de vlooien en wormen en het duurde even voor we dat onder controle hadden.

Trinny stopte opeens met eten toen ze 2 weken bij ons was. Ze bleef wel gezellig spinnen als je haar aanhaalde, maar wat we haar ook voorzetten, ze at net genoeg om niet dood te gaan. De dierenarts wist niet wat er fout was, ze had geen koorts en ze was afgevallen naar 600gr.

Ze kreeg antibiotica uit voorzorg en speciaal blikvoer. Dat at ze wel en geleidelijk begon ze ook weer brokjes te eten (alleen Hill's kattenbrokjes at ze, de andere die we in huis hadden gehaald moest haar zus opeten). De wormen bleven haar echter lastig vallen, elke 2 weken kreeg ze weer de pasta. Pas toen ze oud genoeg was om de volwassen dosis te krijgen, ging het over.

Toen ze 12 weken was, is ze uit mijn armen los geworsteld (ze heeft het van het begin af aan niet prettig gevonden om opgepakt te worden) en viel ze plat op haar rug. Ik hoorde de lucht uit haar longen geperst worden. Ze bleef even versuft liggen en voor ik haar kon bekijken ging ze in haar bed liggen. Ze liep gewoon, ik kon niets aan haar ontdekken, maar heb vanaf die tijd het gevoel gehad dat er iets niet klopte met haar. Soms leek het of ze door haar achterpoot zakte en dan weer was het niet te zien.

Ze bleef slecht eten en drinken, was snel moe met spelen en lag veel te slapen. Ze wilde niet opgepakt worden en had dan dadelijk de nageltjes uit. Wel was ze altijd aan het spinnen bij aanraking, ook bij de dierenarts. Toen ze eenmaal naar buiten wilden, was ze als eerste de schutting over naar de buren. Ze heeft een enorme vrijheidsdrang!

We zaten elke maand wel bij de dierenarts omdat ik me ongerust maakte over haar gezondheid, maar buiten het feit dat ze achterbleef in groei en snel moe was, konden ze niets aan haar ontdekken. Eindelijk had ze de 2 kilo bereikt en kon ze gesteriliseerd worden. Onder narcose kon ik haar voor het eerst aanhalen zonder dat ze haar klauwtjes uitstak!

Op internet had ik al diverse websites bezocht om te kijken of ik iets kon vinden om haar te helpen, maar ik wist niet waar ik precies naar moest zoeken. Tot ik in de Labradorpost een verhaal las over kreupeldier!

De afspraak werd snel gemaakt en na de behandeling kreeg ik een andere kat thuis! Ze at goed, kwam 200 gr. aan in 2 weken tijd, had veel meer energie (ze kon eindeloos rennen en spelen met haar zus) en liet zelfs toe dat je haar even oppakte! Ze is nog steeds een slank katje, maar zit zoveel beter in haar vel!

Ik wil jullie nog hartelijk bedanken voor de tijd en energie die jullie voor de dieren hebben!

Met vriendelijke groet,

Mevr. Dorrestijn