Augustus 2004
Merte is bij ons gekomen toen ze vijf maanden oud was. Ze kwam uit een gezin met kinderen. Haar baasjes konden niet goed voor haar zorgen en via de fokker zijn wij haar nieuwe baasjes geworden.
Na een tijdje viel ze, na een training bij de reddingshonden, in een keer om. De achterkant was slecht. Drie dierenartsen kwamen tot de conclusie dat we haar maar moesten laten inslapen. Toen zei onze trainer dat we naar een andere dierenarts moesten gaan en dat die de HD wel kon opereren. Zo gezegd, zo gedaan. Merte is toen met een half jaar geopereerd aan beide heupen.
Het leek goed te gaan, we zijn ook weer gaan trainen met haar. Alleen na twee jaar zagen we een verslechtering in haar lopen. De rug zakte door, als ze ging liggen kreunde ze en haar vacht zag er heel slecht uit. Verder mocht je haar op sommige plaatsen niet aanraken, dan raakte ze helemaal in paniek.
Wij zaten inmiddels bij frisbee training met twee andere Groenendaelers en de trainer stelde voor om naar Dorit Aharon te gaan. Hij en ook verscheidende cursisten lieten hun honden daar elk jaar een keertje controleren.
Wij zijn toen naar Noorden gereden en hebben Merte aan Dorit Aharon laten zien en gevraagd of ze haar wilde behandelen. De diagnose die Dorit Aharon stelde, was niet misselijk: De heupen en schouders stonden scheef en tussenin stond er ook niet veel recht. Ook had ze afscheiding uit haar vagina, dit hadden we zelf nog niet gemerkt.
Dit is niet gelogen: Merte is na één behandeling al opgeknapt. De rug was na drie dagen weer recht en ze liep weer goed. Op advies van Dorit Aharon hebben we door onze eigen dierenarts Merte laten onderzoeken en steriliseren. Haar baarmoeder was vergroot en de eileiders zaten vol met cystes, dus alles is weggehaald. Hier is ze heel snel van hersteld.
Het karakter van Merte was zoals op de foto, ze verstopte zich vaak voor mensen, harde geluiden en dergelijke. In de rangorde in de groep was Merte de laagste in rang. We hebben nu drie Groenendaelers en een kruising Groendaeler/Duitse Herder van zes maanden oud. Die was haar ook de baas.
Nu zien we heel sterk een verandering in haar karakter. Haar zus (Quinty) stond zo ver boven haar in rang dat ze nooit iets terug durfde te doen maar nu geeft ze vaak een antwoord terug. Ook bij de Groenendaeler reu werkt het zo, ze laat zich niet meer zonder slag of stoot wegdringen. Maar het allerbelangrijkste is toch wel: Ze heeft weer van die ondeugende pretoogjes en ze is zo gek als een deur.
We zijn hierna nog een keer terug gegaan om haar te laten controleren en alles was oké.
Dorit, bedankt en een high five van Merte.
Peter en Bets.
